Osteochondroza szyjna

Osteochondroza to postać choroby zwyrodnieniowej stawów i krążków międzykręgowych. Osteochondroza wpływa na tkankę chrzęstną dysków. W rezultacie dysk twardnieje i kurczy się, tracąc właściwości amortyzujące i powodując silny ból.

Osteochondroza szyjna jest postępującym procesem zwyrodnieniowo-dystroficznym, który prowadzi do wyczerpania, deformacji i zniszczenia krążków międzykręgowych regionu szyjnego. Utrata amortyzującej chrząstki powoduje ból zarówno z powodu odsłonięcia powierzchni stawowych (spondyloartroza), jak i z powodu ucisku korzeni nerwowych rdzenia kręgowego.

W przypadku braku szybkiego leczenia możliwe jest kostnienie kręgosłupa z utratą jego naturalnej elastyczności, upośledzeniem dopływu krwi do mózgu, pogorszeniem przewodnictwa nerwowego w tych częściach ciała, które unerwiają korzenie kręgosłupa szyjnego.

Patologia może rozwijać się zarówno samodzielnie, jak i jako część ogólnej zmiany kręgosłupa, obejmując okolice piersiowe, lędźwiowe i krzyżowe.

Ogólne informacje na temat osteochondrozy szyjki macicy

Uważa się, że osteochondroza kręgosłupa szyjnego występuje częściej niż w innych oddziałach. W rzeczywistości tak nie jest - zjawiska dystroficzne rozwijają się równomiernie we wszystkich punktach maksymalnego obciążenia - w obszarze głównych zakrętów kręgosłupa (im niższy dział, tym większe obciążenie) . Jednak objawy osteochondrozy szyjnej są bardziej nasilone, więc wydają się występować częściej. Wynika to z dużej ruchliwości kręgów szyi, które jednocześnie trzymają głowę, a także ze specyfiki lokalizacji wylotów korzeni rdzenia kręgowego.

Uwaga!Według statystyk choroba dotyka ponad 60% osób w średnim i starszym wieku. Jednak ostatnio nastąpiło odmłodzenie procesu patologicznego - patologia występuje u młodych ludzi, a nawet u nastolatków. Wynika to z ogólnej komputeryzacji nauki i pracy, a także spadku aktywności fizycznej i pogorszenia jakości żywienia.

Biorąc pod uwagę wiek odbiorców, można wyróżnić 2 formy osteochondrozy szyjki macicy - fizjologiczną i patologiczną.

proces fizjologicznyzwiązane z naturalnym starzeniem się organizmu, gdy objawy choroby są konsekwencją stopniowego zużywania się krążków międzykręgowych. Proces zachodzi pod wpływem układu hormonalnego i jest konsekwencją zmian menopauzalnych. Zniszczenie struktur chrzęstnych rozpoczyna się od środka krążka międzykręgowego i towarzyszy mu stopniowe zastępowanie tkanki chrzęstnej tkanką włóknistą. Patologia jest nieodwracalna, ale można ją zrekompensować specjalnymi lekami.

Proces patologicznyzwiązane z nieprawidłowymi destrukcyjnymi zmianami w organizmie - immunologicznymi, dystroficznymi, zapalnymi, metabolicznymi. Przede wszystkim zajęte są tkanki okołochrzęstne - na strukturach kostnych pojawiają się złogi soli, dochodzi do stanu zapalnego korzeni nerwowych, dochodzi do zaniku lub hipertoniczności mięśni szkieletowych, co prowadzi do upośledzenia krążenia krwi w okolicy głowy, szyi i klatki piersiowej. Dzięki szybkiej diagnozie patologia jest uleczalna i kończy się całkowitym przywróceniem zdrowej funkcji narządów i tkanek.

Etapy osteochondrozy szyjki macicy i ich objawy

Istnieją 4 główne etapy procesu patologicznego:

• Etap 1 - wyraża się lekkim dyskomfortem i napięciem mięśni w chorym obszarze, krążki chrząstki tracą stabilność;
• Etap 2 - występuje miejscowy ból, szczególnie podczas poruszania głową. Dyski międzykręgowe są zdeformowane, włóknisty pierścień zaczyna się zapadać, zmniejsza się odległość między kręgami;
• Etap 3 - ból nasila się i staje się stały, ruchy są ograniczone. Odwrócenie głowy może wywołać napady zawrotów głowy, nudności, zaburzenia dopływu krwi do mózgu, prowadzi do ogólnego letargu, zmęczenia, osłabienia koncentracji, chrząstki stają się cieńsze, kręgi zamykają się, włóknisty pierścień jest całkowicie zniszczony z ryzykiem przepukliny międzykręgowej;
• IV etap - zespół bólowy całkowicie unieruchamia okolice szyi; krążenie krwi w mózgu jest zaburzone i wymaga stałego wsparcia medycznego; kręgi zaczynają rosnąć razem.

Osteochondroza szyjki macicy: oznaki, objawy, leczenie patologii

W pierwszych stadiach osteochondroza przebiega bezobjawowo. W miarę rozwoju choroby charakterystyczną cechą staje się obecność bolesnych lub nieprzyjemnych odczuć w głowie, szyi i klatce piersiowej, rzadziej w kończynach górnych.

Wszystkie możliwe objawy można warunkowo przypisać 4 rodzajom zespołów: zespołowi sercowemu, kręgowemu, korzeniowemu (nerwowemu) i kręgowemu (z zaburzeniami krążenia).

Zespół kręgowy:

• chrupnięcie w szyję podczas obracania/przechylania głowy;
• w miarę postępu choroby pojawia się bolesność i trudności w poruszaniu się;
• morfologiczne zaburzenia budowy trzonu kręgu i przestrzeni międzykręgowej (widoczne na zdjęciu rentgenowskim).

Zespół serca:

• duszność, osłabienie;
• uczucie niepełnej inspiracji, brak powietrza;
• spontaniczne zjawiska z układu sercowo-naczyniowego - dusznica bolesna, ból zamostkowy, pieczenie;

zespół korzeniowy:

• drętwienie języka, ramion, palców, okolicy potylicznej;
• trudności z połykaniem;
• dyskomfort w okolicy między łopatkami;
• ból głowy w potylicy i czole.

zespół tętnicy kręgowej:

• nieuzasadnione skoki ciśnienia krwi;
• zawroty głowy, aż do utraty przytomności;
• szum w uszach, uczucie waty w głowie;
• tymczasowa jednostronna ślepota, "lata" w oczach;
• okresowe napady nudności, zwłaszcza podczas poruszania głową;
• bóle głowy – głównie z tyłu głowy, a także migreny;
• senność, obniżona wydajność, pamięć, koncentracja, depresja.

Uwaga!Wszystkie te zespoły muszą być ze sobą połączone. Brak objawów jednego z nich może być powodem diagnostyki różnicowej z innymi grupami chorób.

Przyczyny osteochondrozy szyjki macicy

Zjawiska dystroficzne w rejonie kręgosłupa szyjnego związane są z pionowym położeniem szkieletu oraz specyficznym rozkładem obciążeń statycznych i dynamicznych, które w dużej mierze zależą od panującej postawy i stopnia rozwoju mięśni szkieletowych.

• brak ruchu - co się nie rozwija - degraduje: mięśnie słabną, tkanki są niszczone;
• nieprawidłowe postawy statyczne - zaciski mięśniowe prowadzą do zaburzeń krążenia z następową degeneracją tkanek;
• brak odżywiania lub niezrównoważona dieta – organizm musi otrzymać wszystko, co niezbędne do budowy i odnowy struktur kostnych i chrzęstnych szkieletu, utrzymując napięcie mięśniowe;
• otyłość, nadwaga, przenoszenie dużych obciążeń - wzrasta obciążenie struktur szkieletowych;
• ciągłe napięcie nerwowe i stres nerwowy;
• hipotermia okolicy szyjki macicy - "zimna", "wydęta" - prowokuje ukryte procesy zapalne;
• obecność chorób autoimmunologicznych z udziałem chrząstki prowadzi do jej przedwczesnego zniszczenia;
• patologie endokrynologiczne zaburzają metabolizm mineralny, zmniejszają wchłanianie wapnia, krzemu, fosforu i innych elementów tkanki kostnej i chrzęstnej;
• urazy szyi;
• wrodzone anomalie kręgosłupa i sąsiednich mięśni.

Diagnoza osteochondrozy szyjki macicy

Rozpoznanie „osteochondrozy kręgu szyjnego" utrudnia niska specyficzność objawów i duża różnorodność ich objawów. Podczas badania będziesz musiał skonsultować się z neurologiem, chirurgiem, ortopedą, kardiologiem.

Badanie fizykalne przeprowadza lekarz z przesłuchaniem pacjenta. Główny ładunek diagnostyczny spoczywa na instrumentalnych i laboratoryjnych metodach badawczych.

• radiografia regionu szyjki macicy; na początkowym etapie procesu MRI okolicy szyjnej będzie bardziej pouczające - zapewni wysokiej jakości wizualizację tkanek twardych i miękkich - pokaże stan krążków międzykręgowych, obecność osteofitów, deformacje, uszkodzenia korzenie nerwowe i naczynia krwionośne; ocenić stan więzadeł, mięśni, tkanki kostnej; pokazuje stan dynamiczny tkanek miękkich;
• dopplerografia naczyń szyi pomoże ocenić hemodynamikę i stopień uszkodzenia naczyń krwionośnych (w szczególności stan tętnicy kręgowej);
• mielografia kontrastowa - pomoże w podejrzeniu naruszenia procesów nerwowych;
• EKG i echokardiografia serca są wykorzystywane w diagnostyce różnicowej zespołu kardiologicznego z chorobami układu krążenia.

Jak leczyć osteochondrozę szyjki macicy

Powstaje kompleks środków terapeutycznych z uwzględnieniem stadium choroby (ostrego, przewlekłego), stopnia uszkodzenia i przyczyn patologii. Stosuj leczenie zachowawcze, chirurgię, podejście mieszane.

konserwatywny wpływ

Jest to stopniowe przywracanie lub kompensacja szkód na tle leczenia objawowego. Obejmuje terapię lekową, fizjoterapię, terapię ruchową i metody masażu.

Leczenie medyczne:

• środki przeciwbólowe – głównie żele i maści do stosowania miejscowego; w ciężkich przypadkach - ogólne środki przeciwbólowe w postaci tabletek;
• leki przeciwzapalne - NLPZ, a także kortykosteroidy (w razie potrzeby krótki kurs);
• leki poprawiające mikrokrążenie i ogólnie krążenie krwi;
• chondroprotektory - środki do ochrony i przywracania tkanki chrzęstnej;
• środki zwiotczające mięśnie - w celu wyeliminowania zacisków i skurczów mięśni;
• kompleksy witaminowo-mikroelementowe - niezbędne do odżywienia i wspomagania tkanek pierwiastkami budulcowymi.

W miarę ustępowania ostrych objawów fizjoterapia, terapia ruchowa i metody samodzielnego masażu są połączone.

Fizjoterapiapoprawia odżywienie tkanek chrzęstnych i kostnych dzięki przywróceniu dopływu krwi w uszkodzonym obszarze. W celu uniknięcia powikłań zaleca się stosowanie metody ruchów izometrycznych, gdy zamiast rzeczywistych skrętów i przechyłów głowy, które mogą powodować uszkodzenia, stosuje się ich imitację.

Uwaga!Wszystkie czynności należy wykonywać dopiero po postawieniu diagnozy i konsultacji z lekarzem.

Technika pozwala rozwinąć i wzmocnić zanikłe mięśnie krótkie szyi oraz ustabilizować pozycję odcinka szyjnego kręgosłupa. Kolejność podstawowych ćwiczeń:

1. Połóż dłoń prawej dłoni z boku głowy – przez 10 sekund przyciśnij dłoń do głowy, jednocześnie napinając mięśnie głowy i szyi do oporu – głowa powinna pozostać nieruchoma.
2. Opuść rękę, rozluźnij mięśnie głowy i szyi tak bardzo, jak to możliwe przez 20 sekund.
3. Powtórz ćwiczenie lewą ręką.
4. Połóż obie dłonie na czole dłońmi – przez 10 sekund uciskaj czoło, jakby próbując odchylić głowę do tyłu, jednocześnie napinając mięśnie karku, aby oprzeć się ruchowi. Głowa musi pozostać nieruchoma.
5. Opuść ramiona, rozluźniając mięśnie tak bardzo, jak to możliwe, podobnie jak w poprzednim ćwiczeniu.
6. Umieść obie dłonie w obszarze nad tyłem głowy. Analogicznie wykonaj nacisk na mięśnie szyi, próbując przechylić głowę do przodu - nadal powinna być nieruchoma.
7. Opuść ramiona, rozluźnij mięśnie szyi i głowy. Powtórz zestaw ćwiczeń 4-10 razy.

Po wzmocnieniu krótkich mięśni szyi można przystąpić do wykonywania ćwiczeń dynamicznych.

Uwaga!Pływanie i gimnastyka w wodzie sprawdziły się jako technika przywracania ruchomości szyjnej.

Masaż własnypozwala zmniejszyć intensywność reakcji miejscowych i rozładować zaciski mięśniowe podczas pracy statycznej. Zasady wykonania:

• obszar wpływów - tył głowy, tylne i boczne powierzchnie szyi;
• przeprowadzić procedurę w pozycji siedzącej;
• ruchy należy wykonywać w kierunku od kręgosłupa;
• używaj tylko opuszków palców;
• unikać nacisku na obszary objęte stanem zapalnym;
• wykonuj ruchy płynnie - ostry nacisk może zaszkodzić.

Fizjoterapiatypowe dla lecznictwa stacjonarnego i rehabilitacji uzdrowiskowej. Sprawdzone:

• elektroforeza – rozgrzewa okolicę, poprawia mikrokrążenie, służy do głębszej penetracji preparatów miejscowych;
• magnetoterapia;
• amplipuls;
• UHF.

Interwencja chirurgiczna jest wskazana w przypadku powikłanego wyciskania, naruszenia rdzenia kręgowego i nieuleczalnych zespołów bólowych.

Co to jest niebezpieczna osteochondroza szyjki macicy

W okolicy szyi koncentruje się gęste przeplatanie się głównych naczyń krwionośnych, procesów nerwowych i dynamicznych struktur szkieletu kostnego. W przypadku braku leczenia można zaobserwować poważne zmiany patologiczne:

• osłabienie pierścienia włóknistego powoduje zwichnięcia i podwichnięcia w obszarze najbardziej ruchomych kręgów;
• obecność osteofitów i skurczu mięśni prowadzi do naruszenia korzeni nerwowych i naczyń krwionośnych z powstawaniem zespołów uciskowych;
• zniszczenie krążków chrzęstnych i zbieżność kręgów prowadzi do przepuklin międzykręgowych z naruszeniem tkanki nerwowej.

Po każdym z tych zjawisk następuje wyraźna negatywna reakcja całego organizmu.

Możliwe komplikacje i konsekwencje

Lista najczęstszych powikłań osteochondrozy szyjki macicy obejmuje:

• dystonia wegetatywno-naczyniowa;
• nadciśnienie;
• głód tlenu w mózgu i jego strukturach;
• dystrofia siatkówki oka z zaburzeniami widzenia;
• nieprawidłowe działanie tarczycy;
• dysfunkcja przełyku i tchawicy - trudności w połykaniu i skurcze oddechowe;
• nieusuwalny ból głowy, szyi, klatki piersiowej, kończyn górnych;
• drgawki i drętwienie twarzy, rąk;
• zaburzenie układu podwzgórzowo-przysadkowego, co pociąga za sobą niepowodzenie całej aktywności hormonalnej organizmu.

Środki zapobiegawcze osteochondrozy szyjki macicy

Najskuteczniejszym leczeniem jest zapobieganie chorobom. Pomoże ci w tym zapobieganie. Wystarczy przestrzegać kilku podstawowych zaleceń:

• popraw swoją postawę,
• stworzyć wygodne miejsce pracy;
• podczas siedzącej pracy rób przerwy na „minutę wychowania fizycznego";
• włączyć do swojej diety pokarmy bogate w wapń, magnez, fosfor, krzem – ryby, orzechy, nasiona, rośliny strączkowe, nabiał, świeże warzywa, owoce; ograniczyć spożycie soli, słodkich, skrobiowych i pikantnych potraw;
• do snu i odpoczynku używaj materaca ortopedycznego i poduszki;
• idź na sport nie-siłowy - lepiej dać pierwszeństwo pływaniu.

Nawet jeśli nie jesteś w stanie uwzględnić wszystkich wymagań, umiarkowane ćwiczenia, właściwe odżywianie i dbałość o postawę mogą znacznie zmniejszyć ryzyko rozwoju patologii.

Ukrytą przyczyną impotencji, niepłodności męskiej i żeńskiej jest osteochondroza

Nawet w szkole, na lekcjach biologii, starali się przekazać ważne informacje o ogromnej roli kręgosłupa w utrzymaniu zdrowia człowieka. Niestety wielu wtedy zajmowało się ważniejszymi sprawami i nie słyszało słów nauczycieli. Ale na próżno! Lekarze twierdzą, że zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego, w szczególności spowodowane osteochondrozą, mogą powodować rozwój ogromnej liczby różnych poważnych chorób.

Dlaczego osteochondroza ma potężny destrukcyjny wpływ na organizm ludzki

Często mężczyźni cierpią na impotencję i niepłodność, a kobiety na próżno próbują zajść w ciążę i nawet nie podejrzewają, że może to być spowodowane zwykłą osteochondrozą. Faktem jest, że przyczyną rozwoju choroby jest naruszenie dopływu krwi do tkanek kręgów i otaczających je mięśni. Ponieważ w krążkach międzykręgowych nie ma naczyń krwionośnych, jako pierwsze cierpią na brak wody i różnych innych substancji. Prowadzi to do pękania chrząstki, co oznacza, że krążki nie są już w stanie przejąć obciążenia kręgosłupa. Stąd bierze się ciągły ból pleców.

Jeśli na tym etapie nie zainterweniujesz w tym procesie, osteochondroza będzie postępowała i dawała komplikacje, na przykład przepuklina dysku. To z kolei powoduje naruszenie aparatu segmentowego rdzenia kręgowego i upośledza krążenie krwi, w tym w narządach miednicy. Jest to główna przyczyna rozwoju wielu zaburzeń w pracy narządów wewnętrznych, a także interesującej nas impotencji i niepłodności.

Rozwój impotencji u mężczyzn, oprócz naruszeń na poziomie fizycznym, przyczynia się również do czynnika psychologicznego. W końcu dla każdego normalnego, pełnoprawnego mężczyzny nawet pojedyncza awaria w łóżku staje się dramatem i nie ma znaczenia, że jest spowodowana zaostrzeniem osteochondrozy, rwy kulszowej lub innych źródeł bólu pleców.

Mężczyźni mogą zacząć odczuwać trudności z erekcją w przypadku choroby zwyrodnieniowej dysku szyjnego lub lędźwiowego. Ale w każdym przypadku patologia rozwija się zgodnie z własnym mechanizmem.

Osteochondroza szyjna

W obecności tego typu choroby dochodzi do obniżenia jakości krążenia krwi w mózgu, co powoduje zaburzenia w produkcji hormonów płciowych i substancji odpowiedzialnych za napięcie naczyniowe. Dlatego w przypadku osteochondrozy szyjnej najczęściej pacjenci skarżą się na zmniejszenie pożądania seksualnego, anorgazmię i problemy z wytryskiem.

Osteochondroza lędźwiowa

Ponieważ obszar miednicy, a mianowicie tutaj znajdują się męskie narządy płciowe, jest niejako „wyłączony" z powodu zaburzeń w rdzeniu kręgowym, impulsy nerwowe nie zawsze potrafią przedostać się do narządów płciowych, co prowadzi na zaburzenia erekcji.

Niepłodność kobieca i męska w wyniku osteochondrozy

Często, przy braku innych przesłanek, nieudane próby poczęcia dziecka zarówno u mężczyzn, jak iu kobiet mogą być wynikiem procesów patologicznych towarzyszących osteochondrozie. Najczęściej przyczyną problemu nie jest naruszenie dopływu krwi do narządów znajdujących się w miednicy małej, ale zaburzenia neurologiczne.

Badania kobiet cierpiących na niepłodność wykazują zmiany zwyrodnieniowe dolnej części kręgosłupa piersiowego i dolnej części pleców. U niepłodnych mężczyzn osteochondroza wpływa na obszar lędźwiowo-krzyżowy. Takie różnice w obszarach dotkniętych osteochondrozą tłumaczy się osobliwościami budowy i unerwienia narządów miednicy u przedstawicieli różnych płci.

Czasami kobiety nie mogą zajść w ciążę, nawet jeśli nie odczuwają żadnych objawów choroby i nie odczuwają najmniejszego dyskomfortu w plecach. Wynika to przede wszystkim z faktu, że zaburzenia w układzie rozrodczym mogą wystąpić nawet wtedy, gdy uszkodzone są tylko przednie korzenie rdzenia kręgowego, czemu nie towarzyszy ból.

Dlatego wszystkim, którzy cierpią na zaburzenia funkcji seksualnych i rozrodczych, zdecydowanie zaleca się poddanie się jak najpełniejszemu badaniu ciała, nie zapominając o neuropatologu i kręgowcach. Możliwe, że źródłem problemu są właśnie patologie kręgosłupa.